Klangpoesi i antropocens tid.
Med utspring ein plass i det vestnorske landskapet sildrar dikti til Karl Seglem som ei liti å ut i verdi. Først lydleg og musikalsk, men med gradvis større vassføring utviklar den seg til ei vill og veldig elv som tek opp i seg personlege og globale drama som saman utgjer den verdsomspennande miljøkatastrofen me alle står i.
«Djup redsle. Djup ro» er ei diktsamling som bølgjar frå rein dystopi til von og kjærleik – og tru på mennesket.